Supermarket Tour(5) จีเอ็มโอ ต่อชีวิตหรือปลิดชีวิต

ภาพจาก http://i.treehugger.com/files/gmo-patent-pending-01.jpg

เทคโนโลยีทางชีวภาพ แบบหนึ่งที่เรารู้จักกันดี คือ การตัดต่อพันธุกรรม หรือ จีเอ็มโอ (Genetically Modified Organisms or GMOs) ซึ่งก็เป็นหัวข้อที่มีการวิพากษ์วิจารณ์ในวงการทางวิทยาศาสตร์อย่างกว้างขวาง ว่าแท้จริงแล้วข้อดีข้อเสียของจีเอ็มโอคืออะไรกันแน่ แต่แม้ไม่มีเทคโนโลยีตัวที่ว่านี้ เกษตรกรก็มีวิธีการคัดเลือกเมล็ด และพัฒนาสายพันธุ์พืชที่มีมานานแล้ว ทั้งยังเป็นกระบวนการที่ปล่อยให้เป็นไปตามวิถีของธรรมชาติ และมักจะเป็นการผสมในสายพันธุ์เดียวกัน

ในปัจจุบันด้วยความก้าวหน้า และทั้งก้าวกระโดดอย่างมากของจีเอ็มโอนี่เอง ทำให้มีการผสมข้ามสายพันธุ์ ข้ามประเภท ไม่ว่าจะเป็นการใส่ยีน (หน่วยพันธุกรรม) แบคทีเรียลงไปในข้าวโพด ใส่ยีนต้านการเยือกแข็งของปลาลงในมันฝรั่งฯลฯ มีข้ออ้างต่างๆ นานาในการเดินหน้าทดลองและนำใช้พืชจีเอ็มโอของบรรษัทยักษ์ใหญ่อย่างมอนซานโตนั้น เราลองมาดูซิว่าเขามีเหตุผลอะไรกันบ้าง

ข้ออ้างข้อแรก ของทางฝั่งมอนซานโต นั่นก็คือ เทคโนโลยีทางชีวภาพนี้จะช่วยให้เราสามารถขยายสายพันธุ์พืชให้ดีกว่ายิ่งขึ้นได้ เพิ่มปริมาณผลผลิต ทั้งนี้ก็เพื่อการช่วยลดบรรเทาความอดยากหิวโหยของจำนวนประชากรโลกที่นับวันก็มีแต่จะยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

จากข้อมูลงายวิจัยล่าสุด การตัดต่อพันธุกรรมพืช หรือการพัฒนาสายพันธุ์กว่า 80% เป็นไปเพื่อให้พืชมีภูมิต้านทานโรคและแมลงให้ดีขึ้น ส่วนที่เหลือเป็นการยืดอายุให้พืชผัก ผลไม้สุกช้ากว่าปกติเพื่อให้การขนส่งสินค้าได้นานขึ้น หรือพยายามให้มีปริมาณน้ำมันในเนื้อมันฝรั่งลดน้อยลง ไม่มีการการดัดแปลงเพื่อการผลิตอาหารที่พัฒนาเพื่อคุณภาพอาหารอย่างแท้จริง เพื่อความหิวโหยเลย

ยกตัวอย่าง การพัฒนาพันธุ์ข้าวสีทอง กล่าวคือ เป็นการเพิ่มสารเบต้า แครอทีน (ช่วยสร้างแหล่งกักเก็บวิตามินเอให้ร่างกาย) ซึ่งเป็นการพัฒนาอาหารเพื่อเพิ่มคุณค่าหรือสารอาหารบางอย่างให้พืช แต่ไม่ได้เป็นความพยายามจะตอบปัญหาที่จะลดปัญหาประชากรโลกที่กำลังประสบภาวะขาดสารอาหาร หรือมีอาหารไม่เพียงพอแต่อย่างไร

ภาวะขาดแคลนอาหาร หรือความอดยาก มีสาเหตุจากความยากจน พืชจีเอ็มโอไม่ได้เปลี่ยนแปลงความเป็นจริงตรงนี้ได้เลย (มีแต่สร้างความร่ำรวยให้กับบรรษัทนายทุน) ตอนนี้เรามีอาหารมากเพียงพอที่จะให้กับมนุษย์ทุกๆ คนบนโลกอย่างน้อยที่สุด คนละ 3,500 แคลอรี่ต่อวัน สูงกว่ามาตรฐานความความต้องการอาหารในแต่ละวันด้วยซ้ำ (แต่เนื่องด้วยปัญหาการกระจายทรัพยากรอย่างไม่เป็นธรรม และเท่าเทียม นโยบายทางการเมือง และนโยบายทางเศรษฐกิจของโลกยุคโลกาภิวัตน์ต่างหากที่เป็นสาเหตุสำคัญ) ปัญหาที่เป็นอยู่จึงไม่ใช่ความอดยากที่ผลผลิตไม่มากพอ

แต่ตอนนี้ กลับมีเด็กจำนวนมากได้รับสารอาหารไม่เพียงพอ และกินอาหารเกินความจำเป็น (เช่น โรคอ้วนของเด็ก และผู้ใหญ่ในสหรัฐฯ จากการกินอาหารฟาสฟู้ดมากจนเกินไป) ฉะนั้นโลกจึงต้องมีความรับผิดชอบมากขึ้น ที่จะกระจายอาหาร และความอุดมสมบูรณ์ไปสู่ประเทศต่างๆ ในโลกจึงเป็นสิ่งสำคัญ ไม่ใช่การหันมาสู่พืชจีเอ็มโอ (อีกทั้งผลผลิตจากการทำเกษตรกรรมตามธรรมชาติให้ผลผลิตที่อุดมสมบูรณ์ และมีความยั่งยืนมากกว่าเกษตรเข้มข้น หรือการตัดตอนการเติบโตทางธรรมชาติด้วยจีเอ็มโอ)